BYŁO PIĘKNIE…
Pierwsza Piesza Pielgrzymka Jedności już za nami.
Było pięknie, było radośnie, była zaduma, była nadzieja. Była prawda, zaufanie i wspólnota.
Stowarzyszenie Patriotyczne Polkowice, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Męski Różaniec, Stowarzyszenie św. Sebastiana i trzy wspólnoty parafialne Polkowic (właściwie ich przedstawiciele) wyruszyli na szlak pielgrzymi do Matki Bożej Jutrzenki Nadziei. Było to marzenie wielu ludzi dobrej woli, aby społeczność Polkowic tak jak przed wielu laty razem w modlitwie podążała do Maryi. KSM organizował swoją pielgrzymkę od 2006 roku, Stowarzyszenie Patriotyczne Polkowice reaktywowało pielgrzymowanie w intencji Ojczyzny w 2017 roku nawiązując do pielgrzymek jakie w latach 80 ubiegłego wieku w stanie wojennym organizowało Duszpasterstwo Ludzi Pracy w Polkowicach. Były one organizowane w pobliżu daty 17 września przypominał Wojciech Fenrich na przywitanie uczestników dodając. „Chcieliśmy w ten sposób przypominać Polkom i Polakom, że w 1939 roku na Polskę napadły zbrojnie dwa kraje Niemcy i Rosja. Dzisiaj kiedy Rosja napadła na Ukrainę wielu z naszych rodaków przypomniało sobie, że w 1939 również Rosja na nas napadła i jednocześnie przez 40 lat nas okupowała. Jednak wielu nadal uważa, że 1945 to było wyzwolenie.” I dalej tak mówił:
„Prawda, Zaufanie, Wspólnota to hasło tegorocznej I Pieszej Pielgrzymi Jedności.
Tą triadę św. Jan Paweł II wypowiedział podczas drugiej pielgrzymki do ojczyzny 21 czerwca 1983 we Wrocławiu i tutaj potrzebny cytat aby uzyskać odpowiedź dlaczego dzisiaj to przypominamy i dlaczego te trzy cnoty mają nas prowadzić. „Cały naród polski musi żyć we wzajemnym zaufaniu, a to zaufanie opiera się na prawdzie. Owszem, cały naród polski musi odzyskać to zaufanie w najszerszym kręgu swej społecznej egzystencji. Jest to sprawa zupełnie podstawowa. Nie zawaham się powiedzieć, że od tego właśnie – od tego przede wszystkim: od zaufania zbudowanego na prawdzie – zależy przyszłość Ojczyzny. Trzeba centymetr po centymetrze i dzień po dniu budować zaufanie – i odbudowywać zaufanie – i pogłębiać zaufanie! Wszystkie wymiary społecznego bytu, i wymiar polityczny, i wymiar ekonomiczny, i oczywiście – wymiar kulturalny i każdy inny, opiera się ostatecznie na tym podstawowym wymiarze etycznym: prawda – zaufanie – wspólnota. Tak jest w rodzinie. Tak jest też na inną skalę w narodzie i państwie. Tak jest wreszcie w całej rodzinie ludzkości.” Uzupełnieniem tej prawdy niech będą słowa ks. prał. Zbigniewa Kras kapelana prezydenta RP bo one oddają nasze pojmowanie „Dobra” jakim jest Ojczyzna – ta ziemska „dana” i „zadana” nam przez Boga jak powiedział św. Jan Paweł II.
„Często padamy na kolana i składamy ręce do modlitwy, ale dopiero wtedy, gdy jest źle… Po co dążyć do takiego momentu w historii, w którym staniemy nad przepaścią? Zwycięstwo w 1920 r. było poprzedzone modlitwą, ale też modlitwa narodu towarzyszyła walczącym na froncie. W 1939 r. byliśmy w dużej mierze zaskoczeni, modlitwy było mało, armia słaba, wróg z Zachodu i ze Wschodu równocześnie zaatakował naszą stosunkowo młodą i dopiero odradzającą się państwowość. Źródłem odrodzenia ducha, siły do powstania i walki o Polskę naszych ojców były: Bóg, wiara i modlitwa. Dziś o wiele lepiej zawierzać Panu Bogu losy naszej Ojczyzny podczas modlitwy każdego dnia – bez względu na to, czy jest dobrze, czy źle. Codziennie potrzeba nam sił fizycznych i duchowych… Od jakości modlitwy zależy wszystko… dla pomyślności naszej Ojczyzny potrzeba modlitwy, modlitwy i jeszcze raz modlitwy!…”
Rozpoczęcie tej naszej wspólnej dzisiejszej modlitwy w intencji Ojczyzny za wstawiennictwem NMP do naszego Pana Jezusa Chrystusa jest naszą wiarą i troską o jej duchową tożsamość. Bo co z tego, że mamy jako naród jakiś mądry „plan” jeśli nie będziemy prosić Boga abyśmy mieli siły i umiejętności jako wspólnota do jego realizacji i w tych działaniach nie będzie nas wspierał właśnie Bóg. Dlatego prośmy Boga abyśmy mogli realizować i przyjmować Jego Wolę i Jego Plan, wobec nas samych i naszej Ojczyzny. A w tym może nam pomóc spotkanie z Jego Synem i Matką na pielgrzymiej wędrówce i wspólna modlitwa.” – podsumował Wojciech Fenrich.
O 7:15 wyruszyliśmy z kościoła Matki Bożej Łaskawej i św. Sebastiana idąc przez całe miasto dotarliśmy do Rynku gdzie uklęknęliśmy przed kościołem św. Barbary oddając cześć Jezusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie. Idąc dalej doszliśmy do kościoła Matki Bożej Królowej Polski gdzie na schodach świątyni przywitał wszystkich i pobłogosławił na dalszą drogę ks. Dziekan Marek Pluskota. Na dalszych etapach radosny śpiew, modlitwa podczas drogi krzyżowej, odpoczynek przy Dębie Papieskim w Trzebczu, konferencje, gościna w Komornikach i poczęstunek przygotowany przez Radę Sołecką i Sołtysa. Wspólna modlitwa różańcowa podczas ostatniego etapu z Komornik do Grodowca. I kulminacja Eucharystia koncelebrowana przez trzech kapłanów ks. Marka Kluwaka, ks. Pawła Sajdutko i ks. Dawida Borkowskiego. Jeszcze pielgrzymkowy grill i o 15:00 koronką do Bożego Miłosierdzia zakończyła się Pierwsza Pielgrzymka Jedności.
Już dziś zapraszamy za rok 16.09.2023r. wierząc, że będzie to już II Piesza Pielgrzymka Jedności, bo katolik jest powołany do aktywności, ma być apostołem prawdy i nie skrywać jej pod kloszem, a Bóg porządkuje wszystko i pokazuje nam, że nie ma równiejszych i bardziej predestynowanych.
Dodaj komentarz